Hij komt terug omdat ik zoveel van hem hou

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
Elk volk heeft mooie volksverhalen, die steeds weer doorverteld worden omdat ze een diepe kern van menselijke waarheid bevatten, waarin iets uitgesproken wordt van de eigen volksaard en van wat leeft in het hart van elke mens. Vandaag vertel ik u dan een klein Portugees verhaaltje, omdat het in één trek de boodschap van de evangelieperikoop verduidelijkt.

In een klein dorpje aan de zee leefde een jong meisje, dat met een visser verloofd was. Zij zou met hem trouwen zodra hij van de grote visvangst zou zijn teruggekeerd. Maar van de tien boten die uitgevaren waren, keerden er maar zeven terug. De boot van haar verloofde was er niet bij.
'Huil maar niet,' zo troostte men haar, 'wij hebben zijn boot niet zien verzinken. Hij is alleen met de storm afgedreven... Misschien komt hij heel vlug weer terug.'
Elke dag kwam het meisje naar de aanlegplaats om uit te zien naar de binnenlopende schepen. In het begin bewonderde men haar liefde, maanden later kreeg men medelijden met haar en stilaan begon men met haar te spotten: 'De dood van haar verloofde is teveel geweest voor haar arme hoofd.'
'Wees toch verstandig, meisje,' zeiden ze, 'je moet hier niet meer komen kijken! Alonso kan niet meer terugkomen. Ga naar huis en doe je werk. Hoeveel vrouwen en meisjes hebben hier al aan de kade gestaan en tevergeefs gewacht!' Maar zij antwoordde telkens in alle ernst: 'Ik wacht op hem! Eens moet hij terugkomen omdat ik zoveel van hem hou!'
Jaren waren voorbijgegaan. Het meisje was een vrouw geworden, en de vissers noemden haar ‘mama Annunziada'. Altijd weer stond zij aan de kade te wachten, en telkens als er een boot binnenliep, gaf zij de vissers een beker warme melk of een slok koele wijn. En het slot van het volksverhaaltje is dat een springvloed haar als oude vrouw in zee heeft meegesleurd terwijl ze stond te wachten op terugkerende vissers.

Dit verhaaltje is zo mooi omdat het een diepe waarheid bevat: Wie liefheeft, hoopt en wacht, blijft hopen en wachten. Het raakt ons dat die vrouw zo dag na dag een heel leven lang kon uitzien naar hem die komen moest, naar hem die zij verwachtte. Heel haar leven was een advent. Haar ogen waren maar alleen gericht op hem die voor haar alles betekende.

Zo begrijpen wij dan ook beter het evangelie van vandaag. De Heer Jezus is als een man, die zijn huis verliet om op reis te gaan naar het buitenland. Niemand weet wanneer Hij terugkomt, maar Hij heeft ons zelf verzekerd dat Hij terug zal komen. In die tussentijd, in de tijd dat Hij nog uitblijft, moet iedereen van ons zijn taak vervullen.

In het evangelie wordt duidelijk gesproken over de deurwachter die onmiddellijk klaar moet staan om de deur te openen. Wel, die deurwachter zijn wij. Jezus wil ons leven binnentreden, en Hij verwacht van ons dat wij steeds met zijn wederkomst rekening houden, dat wij dag na dag uitzien naar Hem. Daarom vermaant Hij ons: 'Wees waakzaam, want gij weet niet wanneer het ogenblik daar is!'

Advent zegt ons dat de geschiedenis nog niet ten einde is. Alles zal niet blijven zoals het nu is, ook als de uiterlijke schijn daar tegen is. De Heer zal terugkomen. Wij moeten de tekens van de tijd onderkennen.

De Heer komt in deze tijd door het woord, dat ons oproept tot bekering. Wij kunnen door de aardse dingen heengaan zonder dat we de beloften van God uit het oog verliezen. Zo kan mijn persoonlijke levensgeschiedenis haar einde vinden in de ontmoeting met de Heer.

Jezus komt tot ons in het kleed van de arme. Wij moeten onze welstand kunnen delen voor het welzijn van de armen.

Jezus komt vooral tot ons in de viering van de eucharistie. Het gebed is op de eerste plaats een wachten: ontvankelijk verwachten. De eerste christenen hebben zo, verwachtend en biddend, naar de komst van de Heer uitgezien. Maranatha! Kom, Heer Jezus, kom!

Vandaag hebben we de eerste adventskaars aangestoken. Laten we nu rustig uitzien en verwachten dat de Heer komt. Het eerste flikkerende lichtje brengt ons een hoopvolle boodschap: De Heer is nabij, nabij voor alle mensen, nabij voor ons allemaal hier, nabij ook voor mij.